De wereld is zoveel mooier met jou!

Maar wat als je dat gevoel niet hebt. En je je eenzaam en alleen voelt. En je tegen de kerst opziet omdat je niemand hebt om gezellig mee aan tafel te dineren. Wat als je elke maand elk ‘dubbeltje’ zes keer moet omdraaien… Of dat je land niet meer veilig is. Waar de mensen om je heen kapot geschoten worden, en jij geen andere oplossing ziet dan te vluchten.Wat als….

Dit jaar was onze insteek voor het kerstdiner anders. We wilden ook graag mensen bereiken die zich alleen voelen. Mensen die zich minder geliefd voelen. Maar ook mensen die “gewoon” toe waren aan een avondje gezelligheid met een heerlijk diner. We hebben onze vleugels uitgeslagen door een ‘samenwerkingsverband’ aan te gaan met EetZe en het Leger des Heils. Ook hierin overheerst het woordje samen.

Na maanden van voorbereiding was het gisteren zover! 140 gasten hadden zich aangemeld. Dit hadden we nog nooit mee gemaakt. We moesten een stop op de aanmeldingen zetten. Maar hoe wrang is het om nee te zeggen als je de meest schrijnende verhalen te horen krijgt, hoe verkoop je dan nee? Dat hebben we dit jaar wel geleerd; daar zijn we slecht in. Het zinnetje; we zijn vol, er is geen plaats meer in onze herberg kwam niet voor in onze vocabulaire.

Gisteravond ben ik geraakt door wat ik zag. De gasten hebben genoten. Wat een diversiteit aan mensen, culturen, leeftijden etc. Alles samen in een grote kerkzaal. Iedereen ‘verdroeg’ elkaar. De sereniteit straalde van de gezichten af, de mensen straalden. Wat een dankbaarheid heerste er onder de gasten. Ze genoten!

En wat ben ik trots op wat we gisteren in de Hoeksteen hebben mogen laten zien. Dat we er willen zijn voor onze medemens. De ‘Hoeksteen’ kan trots zijn op dit gebeuren, want wat een gedrevenheid aan “helpende handen”. We hoefden maar een oproep op FB te plaatsen en de hulp werd van alle kanten aangeboden. Wat een luxe, om dit project met zoveel mensen (vanuit allerlei hoeken van samenleving en kerken) te mogen en kunnen dragen. Ik zal niet overdrijven, maar er heeft zeker 75 a 100 man meegeholpen (op welke manier dan ook) om gisteravond mogelijk te maken. Allemaal bedankt, jullie hulp was geweldig! Tevens een dankwoord naar alle sponsors, wat hebben jullie dit project gesteund met z`n allen. Kippenvel!!

Ik voelde gisteren een stukje gelukzaligheid over me heen komen. Het voelde ‘hemels”, het voelde alsof de hemel de aarde even aanraakte. Alles en iedereen was gisteren samen!! Ik voelde een warme deken van liefde hangen. Dit is hoe kerst hoort te zijn. Hardy omschreef het gisteren heel treffend. Ik herhaal hier even zijn woorden: Kerst is het feest van de verbinding, God verbond zich door Zijn Zoon Jezus aan ons mensen en wat is er dan mooier als wij proberen Hem daarin na te volgen en ons met onze medemensen te verbinden door oa een avond als vanavond.

We hebben een stukje liefde van het geloof willen uitstralen. En ik denk dat dat gisteren gelukt is. Ik zou zeggen: Missie geslaagd!!

Stuurgroep SamenKerstVieren.
Marjan, Sandra, Gerdi, Johan, Everlien, Heleen en Marian.