10 januari 2017 – Ds. G.H. Labooy

Waarom zouden wij het bij het rechte eind hebben?

Laatst hadden we een heel boeiend gesprek op de belijdenis catechisatie.
Ik wil hier graag iedereen daar in laten delen en er ook nog wat aan toevoegen. Het ging over de veelheid van godsdiensten.
Waarom zouden wij het bij het rechte eind hebben?
Ik beweerde: hoe meer je van de verschillende godsdiensten weet, hoe zekerder je als Christen wordt. Of vooral: hoe dankbaarder je wordt dat je Christen mag zijn.

Zal ik eens met de Islam beginnen? Waarom hebben zij het niet bij het rechte eind? Ik beperk me hier tot slechts twee argumenten. Natuurlijk moeten we allebei even de uitspraak dat ons boek het woord van God is parkeren, want die uitspraak brengt ons in dit probleem niet veel verder. Dan draait het uit op wie het hardste kan schreeuwen! Dus daarom parkeren we even dat de Bijbel (of de Koran) Gods woord is. Maar dan valt er nog een heleboel interessants te zeggen.

Neem bijvoorbeeld ons geloof dat Jezus is gestorven aan het kruis. De Koran zegt van niet: hij zou verwisseld zijn met een ander. En daarna is Hij direct in de hemel opgenomen. Maar van wanneer dateert de Koran? Van rond het jaar 600 na Christus, zoals u weet. Maar dan is het getuigenis van de evangeliën doorslaggevend zou de historische wetenschap zeggen, want die getuigen zitten veel dichter op de gebeurtenis zelf (wie nu over een Gnostische tekst uit de tweede eeuw wil beginnen, moet me maar even mailen, dat voert hier te ver). Dus de wetenschap bevestigt in dit uiterst belangrijke geval de betrouwbaarheid van het christelijke verhaal. Anders gezegd: de Koran kan alleen gezag krijgen als je uitgaat van haar goddelijkheid; zij eist hier gezag tegen de wetenschap in. De Bijbel geven we gezag omdat ze het in dit geval ook gewoon verdient, ook volgens de maatstaven van de historische wetenschap.

Dus wat ik zei: als je meer weet, wordt je zekerder. Ik hoop vooral: dankbaarder, nederiger. Ik geef nog een argument. Dat is meer een argument rond je diepste hoop hoe God is. Mohammed ging naar Mekka om het in te nemen, Jezus ging naar Jeruzalem om er te sterven. Mohammed was naast profeet ook generaal – met alles wat bij generaals hoort: oorlog voeren, uitschakelen, doden. Hij deed dat in naam van God. Daarom kies ik ook voor Jezus, want Hij waste de voeten van zijn leerlingen. Kijk, als je dit allemaal niet weet, kun je makkelijk roepen: ‘waarom zouden christenen het bij het rechte eind hebben, voor mij is alles hetzelfde’. Maar hoe meer je weet, hoe zekerder je als Christen wordt. Of vooral: hoe dankbaarder je wordt dat je Christen mag zijn. Laten we dan ook laten merken dat we zijn leerlingen zijn: door moslims lief te hebben.

Dan een argument dat je heel vaak hoort: als je in Thailand was geboren, was je Boeddhist geweest!
Met dit argument worden we wel eens lam gelegd: tja, als je het zo bekijkt! Dan is het alleen maar toeval dat je Christen bent! Er is hier wel wat tegenin te brengen. Stel nu dat je de postcode loterij hebt gewonnen en opeens met 16 miljoen thuiskomt.
Ga je die 16 miljoen dan weggooien omdat je ook ergens anders had kunnen wonen? Betekenen al die miljoenen niets voor je om die reden? Wel, het geschenk van het christendom is nog duizend maal groter! Dus op zich is dit argument niet zo sterk. Waar het om draait is natuurlijk dat je moet aantonen dat het geschenk van het Christelijk geloof inderdaad veel meer waard is dan het geschenk van 16 miljoen.
Dat je meer dan rijk bent, met je doop! Zo zou ik dat kunnen doen: ik ben een tijdje een soort Boeddhist geweest (voor mijn bekering) en ik vond het al best wel mooi, interessant. Maar één ding kennen ze daar niet: een God die om je geeft. Je bent daar heel eenzaam, je moet jezelf verlossen, een God bestaat daar niet.
Daarom is Boeddhisme in onze wereld best populair: het verschilt niet eens zo heel veel van de ongelovige, seculiere wereld. Je hoeft je knieën niet te buigen voor een Ander, je hoeft je autonomie niet op te geven.
Maar je bent ook eenzaam. Dat is de kern waarom ik uiteindelijk – God zij dank – geen Boeddhist kon blijven. Héél in het kort natuurlijk.

Wees dus dankbaar voor het geschenk van je geloof! En dat het inderdaad een geschenk is: wat moet dat ons nederig maken.

Ds. G.H. Labooy

24 november 2016 – Ds. Bert van Veluw.

In de brochure met de zeven preken over de zeven gemeenten van Openbaring 2 en 3 is ook een achtste brief opgenomen. Aan de gemeente van IJsselmuiden-Grafhorst. Het leek me goed deze brief ook als meditatie in het contactblad op te nemen.

‘Pas op voor dood spoor’

Aan IJsselmuiden-Grafhorst

Wat zou Jezus aan Johannes dicteren als hij een brief aan ons zou moeten schrijven? We hebben gezien dat er bij elk van de zeven brieven gebruik is gemaakt van de specifieke kenmerken van die bepaalde stad. Hieronder een voorbeeld van hoe een brief aan ons er uit gezien zou kunnen hebben. En natuurlijk ben ik niet een Johannes, die zo direct de woorden van Jezus kreeg. Het is slechts mijn probeersel, maar wel in lijn met de brieven uit Openbaring 2 en 3. (Net zoals voor ons de zinspelingen in de brieven aan de zeven gemeenten van Klein-Azië niet in eerste instantie duidelijk zijn, zo zal dat ook voor een niet IJsselmuidenaar gelden bij déze brief. Daarom in voetnoten enige verheldering.)

Ds. Bert van Veluw.

Openbaring 3:23-32

23 Schrijf aan de engel van de gemeente te IJsselmuiden-Grafhorst:

“Dit zegt Hij, die de stromende, de levende rivier¹ is, wiens mond klinkt als het geluid van geweldige watermassa’s.² 24 Ik weet van uw werken. Ooit is naar u de Nieuwe Weg³ aangelegd. U hebt die enthousiast betreden, ging achter Mij aan. Er is gebouwd en de gemeente werd een huis voor velen. En er wordt nog steeds veel gedaan voor de jongeren en de ouderen. 25 Ik weet ook van uw verdriet en de pijn. Van de wonden die zijn geslagen, door het leven, maar ook door je naaste. Vergeef elkaar en bedenk van te voren wat je zegt of wat je schrijft. Het kan je broeder of zuster zo’n pijn doen.

26 Maar dit heb Ik tegen u: sommigen van jullie weten niet meer over de brug te komen naar de kant waar God op je wacht. Jullie weten toch wel wat de beste kant van de rivier is?⁴ God is in elk geval wel over de brug gekomen, met Mij. Ik kwam naar jullie toe om een brug te slaan naar de Vader. Maar het lijkt wel of sommigen die brug naar Mij met de gouden wielen van de wereld hebben opgehaald. Het verkeer lijkt gestremd.⁵ 27 Tegen hen zeg Ik: kom weer over de brug naar Gods kant. En zorg ervoor dat je leven niet eindigt op dood spoor.⁶ Want buitenwacht je (zonder God) het eeuwige vuur.⁷

28 Daarom versterk uw geloof. Houd vast aan wat u van Mij hebt gekregen. Houd vast aan het Woord van God. Lees het voortdurend, met elkaar en voor jezelf, en leef eruit. 29 En houd ook elkaar vast. Velen zijn trouw gebleven, maar sommigen zijn echter gans diep⁸ gevallen.

30 Wie echter overwint mogen met Mij zitten aan tafel. En onder het gezang van de Koekoek mogen ze eten van de mooiste rode vruchten⁹ en de fijnste groenten¹⁰. De tempel van God zal bekleed zijn met de allerfijnste tapijten¹¹.

31 En jullie doden zullen uit het zand van de berg¹² opstaan en met de dan nog levenden zullen ze Mij ontmoeten.

32 Wie oren heeft, moet horen wat de Geest tegen de gemeenten zegt.”